Joseph Smith İsa Mesih’in Son Zaman Azizleri Kilisesi’nin yani Mormon Dininin peygamberi, kurucusu ve ilk başkanıdır. O ve beş arkadaşı Kilise’yi resmi olarak Fayette, New York’ta 6 Nisan 1830’da kurdular. 27 Haziran 1844’de şehit edilene kadar Kilise’ye başkanlık etti. Onun liderliği altında Kilise üye sayısı altı kişiden 26 bin kişinin üzerine çıktı.1800’lerin ortasında Boston belediye başkanı ve bütün ülkede tanınmış bir yazar ve gazeteci olan Josiah Quincy şöyle yazmıştır: “Gelecek bir zamanda şu soru sorulabilir: Hangi büyük Amerikalı, bu kıta üzerinde vatandaşlarının zihinlerini ve kaderlerini biçimlendirmek için başka birilerinden daha fazlasını yapmıştır? Biraz absürt gibi görünse de bu sorunun cevabını Joseph Smith, Mormon peygamberi olarak vermek olası dışı değildir!”Joseph Smith (Oğul) 23 Aralık 1805’de Sharon, Vermont’ta Joseph ve Lucy Mack Smith’in çocuğu olarak doğdu. Fakir bir çiftçi ailede doğdu ve 11 çocuktan beşincisiydi — bunlardan ancak dokuzu yaşadı. Ailesinin kamu eğitim masrafını karşılayacak durumu olmadığı için Joseph sadece üç yıl resmi eğitim alabildi. Kardeşleri ile beraber esas eğitimi evdeki aile Kutsal Kitap’ından aldılar.Joseph’ın arkadaşı Parley Pratt onu 6 fit (183 santimetre) uzunluğunda, “iri yapılı, güçlü ve aktif, açık tenli, açık saçlı, mavi gözlü [ve] az sakallı bir kişi olarak tanımladı.” “Doğuştan neşeli” mizacıyla Joseph çocuklarla oynamaktan ya da güreşmekten ve kuvvetlilik yarışlarında “sopa çekme” oyunundan hoşlanırdı. Joseph’ı Kirtland, Ohio’da ziyaret eden bir Son Zaman Azizi şöyle yazdı: “Tam olarak Tanrı’nın bir Peygamberinde görmeyi beklediğim bir kişi gibi görünmüyordu. Fakat... Onu arkadaş canlısı, güler yüzlü, cana yakın, nazik bir adam olarak buldum. Ondan hoşlanmaktan kendimi alıkoyamadım.”7 yaşında bir çocukken Joseph, yerel bir salgın sırasında tifoya yakalandı. İki haftada iyileşmesine rağmen Joseph’ın bacağında çok ağrılı bir enfeksiyon oluştu. Enfeksiyonu temizleme teşebbüsü başarısızlıkla sonuçlandığında, doktor bacağın kesilmesinde ısrar etti. Joseph’ın annesi doktoru bir defa daha ameliyat etmesine ikna etti ve doktor enfeksiyonlu kemiği anestezisiz ya da uygun tıbbi bir tesis olmadan çıkarttı. Yatağa bağlanmayı ve acıyı azaltması için alkol içmeyi reddeden Joseph bu ameliyatı babası onu kollarında tutarken olmuştur. Üç yıl koltuk değnekleriyle yürümesine ve hayatının geri kalanında hafif bir topallama yaşamasına rağmen Joseph iyileşti.Joseph Smith, Emma Hale ile 18 Haziran 1827’de evlendi. 17 yıllık evlilikleri boyunca evlatlık almış oldukları 2 çocukla birlikte 11 çocuğun anne ve babası oldular. Joseph ve Emma’nın ilk üç çocuğu doğumdan sonraki bir kaç saat içerisinde öldüler. 1831’de ikiz evlat edindiler ve ikizlerden erkek olanı bir yaşına gelmeden öldü. Sonraki 12 yıl boyunca Emma altı tane daha erkek evlat doğurdu, bunlardan dördü çocukluk çağını atlatabildi — en küçük çocukları Joseph’in ölümünden beş ay sonra doğdu.1820’de yaşadığı yer olan New York eyaletinde dini uyanmanın başladığı bir dönemde din konusunda kafası karışmıştı; 14 yaşındaki Joseph, Yeni Antlaşma’dan bir pasaj okudu ve dua etmek için koruluğa gitti. Joseph, Tanrı ve İsa Mesih’in ona göründüğünü kaydeder. “Tam başımın üzerinde bir ışık sütunu gördüm,” diye yazdı, “güneşin parlaklığından daha parlaktı, yavaş yavaş üzerime düşünceye kadar alçaldı.” Bu ışığın içinde, iki yüce şahsiyet gördü — bir tanesi Joseph’in adını söyleyerek diğerini gösterdi ve şöyle dedi, “Bu Benim Sevgili Oğlum. O’nu Dinle!” Kilise üyeleri bu tecrübeyi “İlk Görüm” olarak adlandırırlar. Bu, Joseph Smith’i sonsuza kadar değiştirdi ve Son Zaman Aziz inancının temel ilkesi oldu. Bu, İsa Mesih’in Kilisesi’nin dünyaya iade ediliş işini başlattı.Joseph Smith muhtemelen en çok Mormon Kitabı: İsa Mesih Hakkında Başka Bir Tanıklık’ın tercümesini yapmasıyla bilinir. Kilise üyeleri Joseph’in Palmyra, New York yakınlarında bir tepeye, Moroni olarak bilinen bir melekten çok eski zamanlardan kalma kayıtları almak için yönlendirildiğine inanırlar. Altın levhalara işlenmiş bu kayıt İsa zamanında Amerikan kıtasında yaşamış halkın tarihini içermektedir. Joseph bu levhaların çevirisini yaklaşık 3 ayda yapmıştır ve Mormon Kitabı ilk kez New York’ta E.B. Grandin tarafından 1830’da basılmıştır.Çiftçi olarak doğmasına rağmen, Joseph bir editör, girişimci ve iş adamı olarak çalışmıştır. Yeni kurulan Kiliseyi yönettiği yıllarda Joseph, uluslararası bir görevli programı oluşturmuştur ve bugün dünyadaki en büyük kadın organizasyonlarındanbirini kurmuştur. Üç şehrin kurulmasını ve iki tapınağın yapımını yönetmiştir—ki bunları yaparken yerel çetelerin yoğun baskıları ile karşı karşıya kalmıştır ve en sonunda bu çeteler Kilise’nin üyelerini Joseph’ın kurduğu bu üç şehirden sürüp atmışlardır.Amerikan vatandaşı olarak bu Azizlerin dini ve medeni hakları birçok kez birbiri ardınca federal hükümete başvurdukları halde reddedildiği için, Kilise liderleri Joseph Smith’in Amerika Birleşik Devletler Başkanlığı’na adaylığını Ocak 1844’de duyurdular. Mayıs ayı itibariyle Joseph resmi olarak Nauvoo, Illinois kongresi tarafından aday gösterilmişti. Onun siyasi platformu, zulümle karşı karşıya gelindiğinde din ve vatandaşlık hakları adına hükümetin müdahale etmesi için çağrıda bulunmuştu. İronik olarak, Joseph ve kardeşi aynı yılın Haziran ayında bir çete tarafından öldürüldüler ve bu olay Joseph’in siyasi adaylığını durdurdu.Joseph ve ağabeyi Hyrum 27 Haziran 1844’de 150-200 adamlı bir çete tarafından vurularak öldürülmüştür. Onlar kendilerini kanuna teslim ettikten sonra bir Illinois hapishanesindeayaklanma ve hainlikle, yalandan bir suçlama yüzünden hapsedilmişlerdi. Joseph 38, Hyrum 44 yaşındaydı. 28 Haziran’da Joseph ve Hyrum’un naaşları 10.000 kişi olduğu tahmin edilen yas tutan bir kalabalığa gösterilmek üzere hazırlandı ve çeteler tarafından gelebilecek başka bir saldırıyı veya saygısızlığı engellemek için ertesi gün gizlice gömüldü.Bugün İsa Mesih’in Son Zaman Azizler Kilisesi üyelerinin sayısı 14 milyondan fazladır. Son Zaman Azizleri, Kutsal Kitap’taki Musa ve Yeşaya peygamberlere saygı duydukları gibi Joseph Smith’e de aynı şekilde bir peygamber olarak saygı duyarlar.