Kendimle yaşlanmak istiyorum.
Seneler geçsin istiyorum.
Her zaman kendimi bilmek istiyorum.
Kendimle yabancı yaşamamak istiyorum.
Benim olduğum kadar dostlarımın, dostlarımın olduğu kadar kendimin olmak istiyorum.

Sıkıntılar ve zorluklar yaşayıp kendimle paylaşmak istiyorum.
Kendime kendimi anlatmak, kendimle her şeyi konuşabilmek istiyorum.
Hayatı öğrenmeyi ve kendimle barışık yaşayabilmeyi istiyorum.
Kendime destek olmayı, kendimi yalnız bırakmamayı istiyorum.
Kendimin farkındayım.

Kendime ağlamayı başarmalıyım.
Kendime ve üzüntülerime ağlamalıyım.
Kendime ve sevinçlerime de ağlayabilmeliyim.
Dertlendiğimde yalnız olmadığımı yaşayabilmeliyim.
Kendimle yalnız kalmadığımı bilmeliyim.

Güzel anlarımın keyfini çıkarmalıyım.
İnsanlara ikram etmenin zevkine ermeliyim.
Kontrolümde olan işlerden haz duymalıyım.
Olumsuzluklardan yılmamalıyım.
Olumsuzluklardan da yenilikler yaşamalıyım.

Havanın soğukluğu içimin sıcaklığına gölge düşürmemeli.
Havanın sıcaklığı gönlümün serinliğinden bir şeyler götürmemeli.
İçimin daraldığı anlardan hemen sıyrılmalı.
İçimi karartanlardan hemen kurtulmalı.
İçimin havası güzel ve huzurlu olmalı!

Zaman akıp giderken her şey her yönüyle yaşanmış güzel bir hayatım olmalı.
Kendimden hiç sıkılmamalıyım.
Mutlu da olsa, kötü de olsa, yaşadığım günler benim günlerim olmalı.
Kendimi hayatın hep yenilenen yönüyle diri tutmalıyım.
Kendimle mutlu olmalıyım!

Bu hayatı bırakma ve gitme günüm geldiğinde;
Ruhumda, kalbimde ve yüzümde sadece mutluluk olmalı!
Geride sevginin ve saygının yaşandığı hayat kalmalı!
Hatırlandığında bile huzur veren anlar olmalı!
Kendimle kavgalı olmayacağım anlar yaşanmış olmalı!

Abdüllatif Erdoğan