Beni hayallerinden,
Gecenin karanlıktan sıyrıldığı gibi çıkar.
Ay ışıklı gecelerde, tül perdelerin ardında;
bulamazsın beni.
Ben seni hummalı bir gecenin sabahında
Uykusuzluğumu bir çoban ateşinin sıcaklığında
Gidermeye çalışırken unuttum,
Sen de BENİ UNUT.

Oysaki ben seni:
Buharı üzerinde tüten bir ekmek gibi sevmiştim
Tabakamdaki tütün yerine ay ışığı ekleyeceğim,
Senin yerine,bilmem ne koyacağım.
Ama olsun sen BENİ UNUT.

Aşina olduğun yüzlerin üzerine,
Ay tutulması düştü farz et
Ve beni asude yalnızlığımla baş başa bırak
BENİ UNUT.

Zannetme ki bir sabah vakti
Kucağımda çiçeklerle kapına dayanıp,
Getirdiğim çiçeklerden birini,
Patiska saçlarına takamam;
Artık ben olmayacağım hayatında
Artık sen perçemleri dağınık bir şaire ağla ağlarsan
BENİ UNUT

Beni tanımadan önceki gibi yaşa hayatını,
Mutlu ol.
Unutma ki unutmak bir lütuftur
Acılar unutulmasa nasıl yaşardı insan
Bu lütuftan faydalan
BENİ UNUT

Ömer Arslan