Annem bilseydi beni senin büyüttüğünü, çok üzülürdü.
Annem bilseydi beni senin büyüttüğünü, çok üzülürdü.
Zamansız okunsa da yol üstü şiirleri sen dudak izimde begonvil aç...
Herkes güzel bir tebessüm ile bahsederken 20'li yaşlarından, ben sahte bir gülümseme bırakacağım seni sevdiğim yaşlarıma,
Zamansız okunsa da yol üstü şiirleri sen dudak izimde begonvil aç...
Gün olur, alır başımı giderim,
Denizden yeni çıkmış ağların kokusunda.
Şu ada senin, bu ada benim,
Yelkovan kuşlarının peşi sıra.
Dünyalar vardır, düşünemezsiniz;
Çiçekler gürültüyle açar;
Gürültüyle çıkar duman topraktan.
Hele martılar, hele martılar,
Her bir tüylerinde ayrı telaş!...
Gün olur, başıma kadar mavi;
Gün olur başıma kadar güneş;
Gün olur, deli gibi...
Orhan VELİ
Bir sevda göçebeliği benimkisi.
Çiçekli yollardan geçiyorsun.
Deniz üstü yolculuklardan.
Kalbimde martısı, bulutu, kedisiyle koca bir dünya.
Gün usulca kundurasını bağlıyor.
Gökyüzü mavi şemsiyesini açmış.
Bir fiskede döküyor çiçeklerini badem dalı.
Fesleğen saksıları dizili pencere.
Kuş konmuş gök.
İşte çayımız da geliyor ince belli bardaklarda.
Sevda göçebesiyim ben paçalı bir güvercin kılığında.
Kimse seyretmiyormuş gibi dans edin.
Hiç kırılmayacakmış gibi sevin.
Kimse dinlemiyormuş gibi şarkı söyleyin.
Yeryüzü cennetmiş gibi yaşayın.
Konu MorganStalk tarafından (07.Ekim.2018 Saat 01:00 ) değiştirilmiştir.
Dünya soğur, akşam serinlerken,
Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok.
Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim,
Ve işte en geniş cümlem:
İçimi açtım sana.
İçini açmak için.
Aydınlık neyin oluyor senin
Gökyüzü akraban filan mı
Beni bulur bulmaz gözlerin
Şimşek çakıyorum yalan mı
Yüzünde yalazını gezdirdiğin
Saçlarından tutuşmuş orman mı
Akla ziyan bir şey elektriğin
Ayışığı mavisi dudaklarından mı
O ışık zenginliği mi giyindiğin
Uzay tozları mı yıldızlardan mı
Elime dokunduğu an elin
Güneşler açıyorum sahi ondan mı
Aydınlık neyin oluyor senin
Atilla İlhan
Şu anda 5 kullanıcı bu konuyu görüntülüyor. (0 kayıtlı ve 5 misafir)