Konu: İçinde olmayan şiiri, başka bir yerde bulamazsın.

Gün olur, alır başımı giderim,
Denizden yeni çıkmış ağların kokusunda.
Şu ada senin, bu ada benim,
Yelkovan kuşlarının peşi sıra.
Dünyalar vardır, düşünemezsiniz;
Çiçekler gürültüyle açar;
Gürültüyle çıkar duman topraktan.
Hele martılar, hele martılar,
Her bir tüylerinde ayrı telaş!...
Gün olur, başıma kadar mavi;
Gün olur başıma kadar güneş;
Gün olur, deli gibi...

Orhan VELİ

Bir sevda göçebeliği benimkisi.
Çiçekli yollardan geçiyorsun.
Deniz üstü yolculuklardan.
Kalbimde martısı, bulutu, kedisiyle koca bir dünya.
Gün usulca kundurasını bağlıyor.
Gökyüzü mavi şemsiyesini açmış.
Bir fiskede döküyor çiçeklerini badem dalı.
Fesleğen saksıları dizili pencere.
Kuş konmuş gök.
İşte çayımız da geliyor ince belli bardaklarda.
Sevda göçebesiyim ben paçalı bir güvercin kılığında.

Dünya soğur, akşam serinlerken,
Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok.
Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim,
Ve işte en geniş cümlem:

İçimi açtım sana.
İçini açmak için.

Aydınlık neyin oluyor senin
Gökyüzü akraban filan mı
Beni bulur bulmaz gözlerin
Şimşek çakıyorum yalan mı
Yüzünde yalazını gezdirdiğin
Saçlarından tutuşmuş orman mı
Akla ziyan bir şey elektriğin

Ayışığı mavisi dudaklarından mı
O ışık zenginliği mi giyindiğin
Uzay tozları mı yıldızlardan mı
Elime dokunduğu an elin
Güneşler açıyorum sahi ondan mı
Aydınlık neyin oluyor senin

Atilla İlhan