AkyaziLi
08.Nisan.2016, 20:19
http://www.saglikafiyet.com/yuklenen_dosyalar/icerikler/190614125204_cikolata_yiyorum_h.jpg
Biliyoruz ki çikolata en çok aş erdiğimiz besinlerden bir tanesi ve ne yazık ki bizi çelişkili duygular içerisinde bırakıyor. Yesek olmaz, yemesek aklımız kalır halinde sürekli çikolata ister oluruz. Tadı ve kokusu ödül gibidir ve hep kutlamalarla aklımızda yer edinmiştir fakat içindeki yüksek yağ, şeker ve enerji oranı yedikten sonra suçluluk hissetmemize yol açıyor. Sonunda yasaklı meyve haline geliyor. Bize yaptığı hedonik etki (eğlence, rahatlama gibi) ve olumsuz kendilik farkındalığı etkisi (suçluluk ve pişmanlık) ertelenmiş bedel dilemması yaratmaktadır. Çikolata ilişkili suçluluk yaşama, disfonksiyonel yeme örüntüleri ( kısıtlayıcı yeme, duygusal yeme, bulimia gibi) ile ilişkili bulunmuştur. Yüksek anksiyete, depresyon, düşük benlik saygısı, nörotizim, beden memnuniyetsizliği ise zayıflık ile ilişkili bulunmuştur.Macht ve Dettmer (2006) (http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0195666313004698) yaptığı deneysel bir çalışma çikolata yedikten sonra suçluluk hisseden katılımcıların aynı anda daha az pozitif etki yoğunluğu yaşadığını belirtmişler. Aslında ne aldığımız hazzı hissediyoruz, ne de kendimizi affediyoruz. Çikolata güzel bir besindir. İçinde çocukluk anılarımızı, güzel anlarımızı barındırıyor olabilir. Damağınıza aldığınız besinin ilk duyumuyla hissetmeye hatırlamaya, yaşamaya başlarsınız. Ancak kendinize çok katı davranıyorsanız ve devam eden katı yargılayıcı fikirleriniz ve kilonuz ile artmış endişeniz varsa bir anlık hazzınız sizin için kabusa dönebilir. Aslında yediğiniz sadece bir yiyecektir. Algıladığınız ise sizin geleceğinizi mahveden bir düşman. Sizce burada bir yanlışlık yok mu?
Yorumlarınıza dikkat etmezseniz onlar sizi yönetmeye başlayacaktır. Çikolatanızın tadını çıkarın !
Kaynak: Kuijer and Boyce, J.A. (2014) Chocolate cake. Guilt or celebration? Associations with healthy eating attitudes, perceived behavioural control, intentions and weight-loss. Appetite 74, 1, 48–54
Biliyoruz ki çikolata en çok aş erdiğimiz besinlerden bir tanesi ve ne yazık ki bizi çelişkili duygular içerisinde bırakıyor. Yesek olmaz, yemesek aklımız kalır halinde sürekli çikolata ister oluruz. Tadı ve kokusu ödül gibidir ve hep kutlamalarla aklımızda yer edinmiştir fakat içindeki yüksek yağ, şeker ve enerji oranı yedikten sonra suçluluk hissetmemize yol açıyor. Sonunda yasaklı meyve haline geliyor. Bize yaptığı hedonik etki (eğlence, rahatlama gibi) ve olumsuz kendilik farkındalığı etkisi (suçluluk ve pişmanlık) ertelenmiş bedel dilemması yaratmaktadır. Çikolata ilişkili suçluluk yaşama, disfonksiyonel yeme örüntüleri ( kısıtlayıcı yeme, duygusal yeme, bulimia gibi) ile ilişkili bulunmuştur. Yüksek anksiyete, depresyon, düşük benlik saygısı, nörotizim, beden memnuniyetsizliği ise zayıflık ile ilişkili bulunmuştur.Macht ve Dettmer (2006) (http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0195666313004698) yaptığı deneysel bir çalışma çikolata yedikten sonra suçluluk hisseden katılımcıların aynı anda daha az pozitif etki yoğunluğu yaşadığını belirtmişler. Aslında ne aldığımız hazzı hissediyoruz, ne de kendimizi affediyoruz. Çikolata güzel bir besindir. İçinde çocukluk anılarımızı, güzel anlarımızı barındırıyor olabilir. Damağınıza aldığınız besinin ilk duyumuyla hissetmeye hatırlamaya, yaşamaya başlarsınız. Ancak kendinize çok katı davranıyorsanız ve devam eden katı yargılayıcı fikirleriniz ve kilonuz ile artmış endişeniz varsa bir anlık hazzınız sizin için kabusa dönebilir. Aslında yediğiniz sadece bir yiyecektir. Algıladığınız ise sizin geleceğinizi mahveden bir düşman. Sizce burada bir yanlışlık yok mu?
Yorumlarınıza dikkat etmezseniz onlar sizi yönetmeye başlayacaktır. Çikolatanızın tadını çıkarın !
Kaynak: Kuijer and Boyce, J.A. (2014) Chocolate cake. Guilt or celebration? Associations with healthy eating attitudes, perceived behavioural control, intentions and weight-loss. Appetite 74, 1, 48–54