Y o k l u ğ u n

[Rhy]

Sen gittikten sonra ,
gün doğmadı bir daha.
Gözlerim esir oldu yağmurlara.
Tek mevsim kaldı buralarda ,
alışamadım, dayanılmaz yokluğuna.

Sen gittikten sonra ,
akrebi ölmüş zamana ,
yelkovan eşlik ediyor bastonla.
Varmadı henüz geceler sabaha,
güneş sanki küsmüş dünyaya.

- Yokluğun kıyametmiş oysa ;
kıyamet, kıyam edince anladım .