MeyRa
25.Ekim.2014, 03:58
Yokluğunda da Severim AŞk Ve Sevgi
Yokluğunda da Severim AŞk Ve Sevgi
Ben seni yokluğunda da severim. Varmışsın gibi, yokmuşsun gibi, değişir içimin rengi belki ama ben seni bir şekilde sevmeye devam ederim.
http://estb.msn.com/i/BF/E4414F95EA6C37FAFEC8FE34165272.jpg
Yokluğunda da Severim!
Aramızda ne kadar mesafe olursa olsun, yüreğinin dibinde dururum. Hissederim acını, sıkıntını, neşeni; garip gelecek ama sen neredesin, bilirim.
Bir gece yarısı rüyama girersin, sabah olunca göğsüm sıkışır. Anlarım ki; işin içinden çıkamadığın bir haldesin.
Papatyaların yapraklarına kıyarım senin için, her seferinde seviyor çıkar; gülümserim. Yüreklerimizin birliğine sevinir, aklımızın ayrılığına şaşırırım.
Ben seni yokluğunda da severim. Bir yağmurla selam yollarım. Sen anlamaz, yanına şemsiye almadığın için söylenirsin.
Aklımın oyunlarından doğurduğum bu aşkın her adımında, farkında olmasan da seni izlerim. Hiç düşünmüyorken beni, köşeyi dönünce karşına çıkan eczane tabelasında ismim yazar. Bir anda kalbine düşerim.
Filmin orta yerinde bir şarkı çalar. Beni anımsarsın, elin telefona gider. Kimi arayacağını bilemezsin, vazgeçersin. Merak etme, ben hissederim…
Hiç tanımadığın bir vücuda dokunurken, karışır aklın. Sevişmelerin aşkla lezzetlendiğini öğrenirsin. Tenimi ararsın, bulamazsın, üstünde durmamaya çalışır devam edersin. Ya da öyle olduğunu zannedersin…
Ben seni yokluğunda da severim.. Kefalet gibi, günahın bedeli gibi; ben seni sevdikçe, sen içten içe bunu hep hissedersin.
Kalbine bir sancı oturur bir gün, nefesin kesilir. Çok parlak ama huzurlu bir ışık görürsün. Yerinden kalkıp koşarak gelmek istersin. O zaman birleşir yine ellerimiz. Sonsuzluğun o büyük maviliğindesüzülürken, sevmeyi bir de orada deneriz.
Sen merak etme sevdiceğim; ben seni kendi yokluğumda da severim…
Yokluğunda da Severim AŞk Ve Sevgi
Ben seni yokluğunda da severim. Varmışsın gibi, yokmuşsun gibi, değişir içimin rengi belki ama ben seni bir şekilde sevmeye devam ederim.
http://estb.msn.com/i/BF/E4414F95EA6C37FAFEC8FE34165272.jpg
Yokluğunda da Severim!
Aramızda ne kadar mesafe olursa olsun, yüreğinin dibinde dururum. Hissederim acını, sıkıntını, neşeni; garip gelecek ama sen neredesin, bilirim.
Bir gece yarısı rüyama girersin, sabah olunca göğsüm sıkışır. Anlarım ki; işin içinden çıkamadığın bir haldesin.
Papatyaların yapraklarına kıyarım senin için, her seferinde seviyor çıkar; gülümserim. Yüreklerimizin birliğine sevinir, aklımızın ayrılığına şaşırırım.
Ben seni yokluğunda da severim. Bir yağmurla selam yollarım. Sen anlamaz, yanına şemsiye almadığın için söylenirsin.
Aklımın oyunlarından doğurduğum bu aşkın her adımında, farkında olmasan da seni izlerim. Hiç düşünmüyorken beni, köşeyi dönünce karşına çıkan eczane tabelasında ismim yazar. Bir anda kalbine düşerim.
Filmin orta yerinde bir şarkı çalar. Beni anımsarsın, elin telefona gider. Kimi arayacağını bilemezsin, vazgeçersin. Merak etme, ben hissederim…
Hiç tanımadığın bir vücuda dokunurken, karışır aklın. Sevişmelerin aşkla lezzetlendiğini öğrenirsin. Tenimi ararsın, bulamazsın, üstünde durmamaya çalışır devam edersin. Ya da öyle olduğunu zannedersin…
Ben seni yokluğunda da severim.. Kefalet gibi, günahın bedeli gibi; ben seni sevdikçe, sen içten içe bunu hep hissedersin.
Kalbine bir sancı oturur bir gün, nefesin kesilir. Çok parlak ama huzurlu bir ışık görürsün. Yerinden kalkıp koşarak gelmek istersin. O zaman birleşir yine ellerimiz. Sonsuzluğun o büyük maviliğindesüzülürken, sevmeyi bir de orada deneriz.
Sen merak etme sevdiceğim; ben seni kendi yokluğumda da severim…