Elysium
13.Haziran.2014, 14:04
Dünya kadınlarının 3'te 1'i hayatlarında en az bir kez evde şiddete maruz kalıyor. Bu şiddetin kaynağı genellikle eş veya sevgili oluyor.
Türkiye'de kadına karşı şiddet oranı gelişmiş devletlere oranla oldukça yüksek. Özellikle varoşlarda şiddete maruz kalan kadınların oranı %97'lere kadar çıkıyor.[6] (http://tr.wikipedia.org/wiki/Kad%C4%B1n_haklar%C4%B1#cite_note-6)
Kadının şiddete maruz kalmasının önüne Ekonomik ve Kültürel gelişme de engel olamıyor. Kadınlar kültürel düzeyleri ne olursa olsun fiziksel ve cinsel şiddet başta olmak üzere, tacizler,fuhşa zorlanma, zorla evlendirmeler,töre cinayetleri, zorla çalıştırma, eğitim özgürlüğünün kısıtlanması vs gibi birçok şiddet çeşidine maruz kalmaktadır. Türkiye'de yapılan bir araştırmada kadınların yüzde 49,9’ unun aile içi şiddete maruz kaldıklarını göstermektedir.[7] (http://tr.wikipedia.org/wiki/Kad%C4%B1n_haklar%C4%B1#cite_note-7)
Ana madde: Töre ve namus suçları (http://tr.wikipedia.org/wiki/T%C3%B6re_ve_namus_su%C3%A7lar%C4%B1)Gelişmekte olan bazı ülkelerde töre ve namus cinayetleri (http://tr.wikipedia.org/wiki/T%C3%B6re_ve_namus_su%C3%A7lar%C4%B1) halen işleniyor ve normal kabul ediliyor. Namus cinayetleri özellikle güney Asya (http://tr.wikipedia.org/wiki/Asya) ve Ortadoğu ülkelerinin kabile hayatı süren toplumlarında yaygın. Namus cinayeti genellikle İslam ile özdeşleştirilse de özellikle Arap ülkelerindeki bazı Dürzi (http://tr.wikipedia.org/wiki/D%C3%BCrzi) ve Hristiyan toplumlarında da namus cinayetlerine rastlanıyor. Namus cinayetleri en başta zina nedeniyle işlenirken, evlenmek istemeyen ya da boşanmak isteyen, hatta tecavüze uğrayan kadınlar da eşleri veya akrabaları tarafından öldürülebiliyorlar. Bu toplumlarda kadına hak görülen zulüm ve cezalar aynı "kabahati" işleyen erkeklere uygulanmıyor.
Başta Bangladeş (http://tr.wikipedia.org/wiki/Banglade%C5%9F) olmak üzere Hindistan (http://tr.wikipedia.org/wiki/Hindistan), Pakistan (http://tr.wikipedia.org/wiki/Pakistan), Afganistan (http://tr.wikipedia.org/wiki/Afganistan), Kamboçya (http://tr.wikipedia.org/wiki/Kambo%C3%A7ya) gibi Güney Asya (http://tr.wikipedia.org/wiki/G%C3%BCney_Asya) ülkelerinde erkeklerin öç almak için kadınların yüzlerine asit (http://tr.wikipedia.org/wiki/Asit) atması suçu çok yaygın. Bangladeş'teki Asit Kazazadeleri Derneği'ne göre, asit saldırısına uğrayanların yüzde 70'ini kadın ve çocuklar oluşturuyor. Yüzde 70'lik kesimin yüzde 30'u da 18 yaş altı genç kızlar. Asit atmanın "gerekçeleri" ise kıskançlık (http://tr.wikipedia.org/wiki/K%C4%B1skan%C3%A7l%C4%B1k), aile içi şiddet, çeyiz ve toprak anlaşmazlıkları. Ucuza kolayca bulunabilen asit, kurbanlarda ağır yanıklara yol açıyor, yüzleri ve bedenlerinde ağır tahribat yaratıyor. Suçluların hemen hepsi erkeklerden oluşuyor ancak sadece yüzde 10'u kanun önüne getirilebiliyor.[8 (http://tr.wikipedia.org/wiki/Kad%C4%B1n_haklar%C4%B1#cite_note-8)
Türkiye'de kadına karşı şiddet oranı gelişmiş devletlere oranla oldukça yüksek. Özellikle varoşlarda şiddete maruz kalan kadınların oranı %97'lere kadar çıkıyor.[6] (http://tr.wikipedia.org/wiki/Kad%C4%B1n_haklar%C4%B1#cite_note-6)
Kadının şiddete maruz kalmasının önüne Ekonomik ve Kültürel gelişme de engel olamıyor. Kadınlar kültürel düzeyleri ne olursa olsun fiziksel ve cinsel şiddet başta olmak üzere, tacizler,fuhşa zorlanma, zorla evlendirmeler,töre cinayetleri, zorla çalıştırma, eğitim özgürlüğünün kısıtlanması vs gibi birçok şiddet çeşidine maruz kalmaktadır. Türkiye'de yapılan bir araştırmada kadınların yüzde 49,9’ unun aile içi şiddete maruz kaldıklarını göstermektedir.[7] (http://tr.wikipedia.org/wiki/Kad%C4%B1n_haklar%C4%B1#cite_note-7)
Ana madde: Töre ve namus suçları (http://tr.wikipedia.org/wiki/T%C3%B6re_ve_namus_su%C3%A7lar%C4%B1)Gelişmekte olan bazı ülkelerde töre ve namus cinayetleri (http://tr.wikipedia.org/wiki/T%C3%B6re_ve_namus_su%C3%A7lar%C4%B1) halen işleniyor ve normal kabul ediliyor. Namus cinayetleri özellikle güney Asya (http://tr.wikipedia.org/wiki/Asya) ve Ortadoğu ülkelerinin kabile hayatı süren toplumlarında yaygın. Namus cinayeti genellikle İslam ile özdeşleştirilse de özellikle Arap ülkelerindeki bazı Dürzi (http://tr.wikipedia.org/wiki/D%C3%BCrzi) ve Hristiyan toplumlarında da namus cinayetlerine rastlanıyor. Namus cinayetleri en başta zina nedeniyle işlenirken, evlenmek istemeyen ya da boşanmak isteyen, hatta tecavüze uğrayan kadınlar da eşleri veya akrabaları tarafından öldürülebiliyorlar. Bu toplumlarda kadına hak görülen zulüm ve cezalar aynı "kabahati" işleyen erkeklere uygulanmıyor.
Başta Bangladeş (http://tr.wikipedia.org/wiki/Banglade%C5%9F) olmak üzere Hindistan (http://tr.wikipedia.org/wiki/Hindistan), Pakistan (http://tr.wikipedia.org/wiki/Pakistan), Afganistan (http://tr.wikipedia.org/wiki/Afganistan), Kamboçya (http://tr.wikipedia.org/wiki/Kambo%C3%A7ya) gibi Güney Asya (http://tr.wikipedia.org/wiki/G%C3%BCney_Asya) ülkelerinde erkeklerin öç almak için kadınların yüzlerine asit (http://tr.wikipedia.org/wiki/Asit) atması suçu çok yaygın. Bangladeş'teki Asit Kazazadeleri Derneği'ne göre, asit saldırısına uğrayanların yüzde 70'ini kadın ve çocuklar oluşturuyor. Yüzde 70'lik kesimin yüzde 30'u da 18 yaş altı genç kızlar. Asit atmanın "gerekçeleri" ise kıskançlık (http://tr.wikipedia.org/wiki/K%C4%B1skan%C3%A7l%C4%B1k), aile içi şiddet, çeyiz ve toprak anlaşmazlıkları. Ucuza kolayca bulunabilen asit, kurbanlarda ağır yanıklara yol açıyor, yüzleri ve bedenlerinde ağır tahribat yaratıyor. Suçluların hemen hepsi erkeklerden oluşuyor ancak sadece yüzde 10'u kanun önüne getirilebiliyor.[8 (http://tr.wikipedia.org/wiki/Kad%C4%B1n_haklar%C4%B1#cite_note-8)