Sır
25.Ocak.2017, 22:35
RUHBANLIK (*)
*Ruhbanlık (a.i.); “rehbâniyyet” şekli doğrudur.
-Rehbâniyyet (a.i.); rahiplik, keşişlik.
-Keşiş (f.i.c:keşişân); papazlar, karabaşlar, kilise papazları.
-Ruhban (a.i.râhib’in cem’i); evlenmeyen papazlar.
-Râhib (a.i.c:râhibân, rehebân, Ruhban); evlenmez papaz.
-Râhibe (a.i.); manastırda yaşayan kadın râhip.
57/ el-Hadîd -27- Sonra onların izleri üzerinde ardı ardına Resûllerimizi gönderdik. Meryemoğlu Îsâ’yı da arkasından gönderdik, ona İncîl’i verdik ve onu izleyenlerin kalplerinde bir incelik bir merhamet yarattık. Onlar ayrıca ruhbanlık diye bir şey uydurdular, Biz onu onlara emretmemiştik. Bunu sadece ALLÂH’ın rızasını aramak için yapmışlardı. Sonra da onu hakkıyla gözetemediler. Biz de içlerinden îmân edenlere mükâfatlarını verdik. Fakat onlardan birçoğu da fâsık kimselerdir.
Şeriât-ı İslâmiyede ruhbanlık yoktur. Ruhbaniyeti külliyen men’etmiştir. (Hulâsat-ül Beyân)
Aslen Hazreti Îsâ’nın tebliğ etmiş olduğu İncîl’de; Ruhbanlık, papazlık, papazlara aforoz yetkisi, din adamlarının evlenmemesi, haç (nam-ı diğer;salip), çarmah, vaftiz...vb. uygulamalar yoktur. Bunlar sonradan İncîl’in tahrif edilmesiyle ortaya çıkmış uygulamalardır. Tahrif at; ibâdethaneler, İncîl, akideler, muamelat…hepsinde sistemli bir şekilde yapılmıştır. Bizatihi ‘teslis’ akidesinin Hazreti Îsâ -aleyhisselâm- ile uzaktan yakından alâkası yoktur. Çünkü bütün Peygamberler, muvahhiddir. Tevhid akidesinde birdirler. Allâh’ın birliğine inanmış, bunu insanlara tebliğ etmişlerdir.
*Ruhbanlık (a.i.); “rehbâniyyet” şekli doğrudur.
-Rehbâniyyet (a.i.); rahiplik, keşişlik.
-Keşiş (f.i.c:keşişân); papazlar, karabaşlar, kilise papazları.
-Ruhban (a.i.râhib’in cem’i); evlenmeyen papazlar.
-Râhib (a.i.c:râhibân, rehebân, Ruhban); evlenmez papaz.
-Râhibe (a.i.); manastırda yaşayan kadın râhip.
57/ el-Hadîd -27- Sonra onların izleri üzerinde ardı ardına Resûllerimizi gönderdik. Meryemoğlu Îsâ’yı da arkasından gönderdik, ona İncîl’i verdik ve onu izleyenlerin kalplerinde bir incelik bir merhamet yarattık. Onlar ayrıca ruhbanlık diye bir şey uydurdular, Biz onu onlara emretmemiştik. Bunu sadece ALLÂH’ın rızasını aramak için yapmışlardı. Sonra da onu hakkıyla gözetemediler. Biz de içlerinden îmân edenlere mükâfatlarını verdik. Fakat onlardan birçoğu da fâsık kimselerdir.
Şeriât-ı İslâmiyede ruhbanlık yoktur. Ruhbaniyeti külliyen men’etmiştir. (Hulâsat-ül Beyân)
Aslen Hazreti Îsâ’nın tebliğ etmiş olduğu İncîl’de; Ruhbanlık, papazlık, papazlara aforoz yetkisi, din adamlarının evlenmemesi, haç (nam-ı diğer;salip), çarmah, vaftiz...vb. uygulamalar yoktur. Bunlar sonradan İncîl’in tahrif edilmesiyle ortaya çıkmış uygulamalardır. Tahrif at; ibâdethaneler, İncîl, akideler, muamelat…hepsinde sistemli bir şekilde yapılmıştır. Bizatihi ‘teslis’ akidesinin Hazreti Îsâ -aleyhisselâm- ile uzaktan yakından alâkası yoktur. Çünkü bütün Peygamberler, muvahhiddir. Tevhid akidesinde birdirler. Allâh’ın birliğine inanmış, bunu insanlara tebliğ etmişlerdir.